بی دلیل ...

امشب که دستی به سر و گوش وبلاگ میکشیدم یه نگاهی به پستای اخیر انداختم ... ظاهرا منم مثل آدمیزادهای این دوره زمونه با وبلاگم رفتار کردم ... دقیقا روزای سختی و خستگی و غم و غصه اومدم سراغش ...
البته خودم برای آدمای دور و برم همین طورم ... وقت غم و غصه هاشون میان سراغم و من شادی هاشونو اغلب از دور ناظرم ...و خودم ... خودم ازون دسته آدمام که اگه شاد باشم همه رو دیوونه میکنم از بس انرژی مثبتمو به زور منتقل میکنم .. ولی تو غم و غصه هام تنهایی و خلوت رو ترجیح میدم ... وبلاگمم به خودم رفته ... دم غم و غصه گرم که مارو هر از گاهی به دیدار هم نائل میکنه ...
داشتم فکر میکردم فاصله بین پستها زیاد شده ... و این فاصله ها پر از روزهای تلخ و شیرین بوده ... یا انقد شاد و انقد غمگین نبوده که ارزش ثبت کردن داشته باشه ... شاید هم حوصله نداشتم و الان دارم بهانه میارم ...
بهرحال امشب شبیه که دلم میخواد تو وبلاگم بنویسم چون هیچ حرفی واسه تلگرامیا و اینستایی ها ندارم ... فقط برای وبلاگم ... وبلاگ مهربون و دنجم ...

***باز یه آتیشه دلم ... معرفت حالیشه دلم ... وقتی که نیستی پیشم ... یه دیوونه و روانی میشه دلم ...***
***باز یه فریاده دلم ... از رو بوم افتاده دلم ... باز یه دیوونه و خیابونه و ... یه بیداد دلم ...***

امشب این آهنگ برام رو تکراره ... ربطشم نمیدونم فقط هم همین قسمتش به دلم میشینه ... نمیدونم چمه ... مثل خیلی وقتهای دیگه که نمیدونم چمه ... واسه همینم میدونم که نباید جدی بگیرمش و خیلی بزرگش کنم ... فقط واسه دل خودم که فکر نکنه بهش اهمیت نمیدم اینجا مینویسم ... مینویسم تا یادم بمونه روزها و شبهایی هست که بی دلیل،آدم دلتنگ میشه،بی دلیل،آدم کسل میشه،بی دلیل،آدم غمگین میشه خودشم نمیدونه چرا چطور و به خاطر چی ... مینویسم که یادم نره بین این همه آدم افسرده و غمگین که خودشونم نمیدونن چشونه،من استثنا نیستم ... منم مثل همه هستم ... مثل همه بی دلیل غمگین ...

******************
بهتره از حق نگذرم ... روزهای خوبی میگذرن ... این روزهای استثنا هم طبیعی هستن ... نباید جدی بگیرم ... روزهای خوبی هستن و خیلیاشونم هنوز تو راهن ...
فقط باید قوی و با ایمان باشم ... فقط همین ...
.
.
.
پ.ن: اَمَّن یُجیبُ المُضّطرََ اِذا دَعا و یَکشِفُ السوء ...

دو هفته تا آزادی ......